Pseudonim: Mover Wiek: 30 Ranga: Nauczyciel U.A. | Wychowawca Fanklub: Brak
Dar
Telekineza W bardzo młodym wieku nasz bohater odkrył u siebie dar poruszania przedmiotów siłą własnego umysłu. Początkowo przychodziło mu to łatwiej przy pomocy gestów rąk, z czasem mógł je sobie całkowicie odpuścić. Bez żadnego problemu zatrzyma uciekający pojazd, przetrzyma w miejscu daną jednostkę lub grupę osób, powstrzyma nadlatujące w jego kierunku pocisku broni czy podniesie samego siebie, emitując w ten sposób zdolność lotu. Według oficjalnych informacji maksymalny udźwig/siła jaką dysponuje w swoim Quirku dorównuje samej Supernovie. Osobiście jest z tego faktu niezwykle dumny. Dojście do takiego poziomu zajęło mu lata.
Umiejętności wypracowane: - Wiedza medyczna — Minęły lata, nim brunet zdołał zapanować nad swoją mocą. Za młodu zdarzały mu się częste wypadki, gdzie sam był przypadkowym sprawcą. Napady nastoletniego gniewu z pewnością nie pomagały. Ze wstydem przyznaje się do zranienia wielu koleżanek, kolegów, a nawet cywilów. Zmotywowało go to więc do podjęcia się odpowiedniego szkolenia medycznego. Nauczył się udzielać pierwszej pomocy, oceniając często z niezwykłym sukcesem na pierwszy rzut oka co komu może dolegać. Poznał również możliwości oraz słabości ludzkiego ciała. Informacje te parę razy przydały mu się w walce. - Żołnierz — Przez lata służył w wojsku, zdobywając adekwatne do tego przeszkolenie. Potrafi więc skutecznie walczyć wręcz i obsługiwać wszelaką broń palną. Nie są mu obce strategie oraz planowania względem różnych stresujących sytuacji. Przypisany był do oddziału zajmującego się wszelkimi ładunkami wybuchowymi. Jego zadaniem było rozpoznawanie ich typów, odnajdowanie miejsc, w jakim się mogły znajdować i rozbrajać. Nabył też wiedzę jak składać własne ładunki wykorzystując profesjonalny sprzęt bądź prowizoryczny. Kilka jego tworów zostało wykorzystanych w walce w charakterze pułapek na zbliżającego się wroga. - Muzyk — Wyjątkowo uzdolniony artysta. Jeden instrument nigdy mu nie wystarczał, także zaczął korzystać z wielu. Wykorzystując swoją moc jest w stanie grać na kilkunastu na raz, lecz wymaga to odpowiedniej koncentracji i potrafi być męczące, zwłaszcza gdybyśmy chcieli odegrać cały koncert. Muzyka zawsze była efektownym narzędziem, które pozwalało go uspokoić, zainspirować i zrelaksować.
Ograniczenia i słabości: - Zasięg - Yūrei jest w stanie poruszać wszystkim w zasięgu swojego wzroku, lecz celowo nie wpłynie na obiekt, którego nie widzi, lub o którym nie jest świadom. - Wpływ — Moc bruneta w żadnym wypadku nie chroni go przed wszelkimi mentalnymi atakami. Kontrola zmysłów, umysłu czy emocji zadziała na niego identycznie jak na każdego innego. - Emocje — Dar częściowo uzależniony jest od swojego mentalnego stanu. Będąc pod wpływem ogromnego stresu bądź osobistej tragedii spada wydajność Quirka, a nawet można utracić nad nim kontrolę. Efektem tego może być przypadkowe odrzucenie pobliskiego sojusznika bądź zgniecenie jakiegoś auta znajdującego się obok nas. Nie trudno się domyślić, że tylko to pogarsza całą sytuację i jego odczucia. - Udźwig — O ile siłowo jego dar jest w stanie stać na równi z Supernovą, bohater nie jest w stanie dźwigać danych obiektów w nieskończoność. Przypomina to ruch mięśnia. Działając na pełnym obciążeniu mamy ograniczoną ilość tak zwanych "powtórzeń". Przeciążenie może wywołać narastający ból głowy, widoczną fizyczną niedogodność i lecącą krew z nosa. Dłuższe trwanie w tym stanie może zakończyć się utratą świadomości. - Ciało — Obrażenia głowy mogą zakończyć się utratą możliwości korzystania ze swojej mocy do czasu wyleczenia. - Uwaga — Działając na pełnym obciążeniu wymagana jest od nauczyciela całkowita koncentracja. Staje się wtedy mniej uważny na swoje otoczenie, gdzie może zostać to przeciwko niemu wykorzystane. - Limity — Pomimo swojego ciągłego szkolenia i treningów, Yūrei nie jest w stanie połączyć niektórych czynności i operować na kilku frontach, kiedy wykorzystuje swój maksymalny udźwig. Co to oznacza? Że w przypadku przetrzymywania siłą kogoś tak zacnego, jak Supernova, nie będzie w stanie jednocześnie latać lub zadziałać na kogoś obok. Ogranicza więc to nasze działanie w terenie, jak i jednocześnie ochronę własnej osoby.
Wygląd
Niezwykle wysoki, mierzący prawie metr dziewięćdziesiąt. Góruje nad większością swoich rozmówców, Ci zaś niezwykle często mają podejrzenia nad mieszanym rodzicielstwem naszego bohatera. Włosy czarnego koloru sięgające mu do łopatek. Zaczesuje je do tyłu i spina gumką, by mu nie latały niepotrzebnie wokół twarzy. Oczy niebieskie, zdradzające w sobie zdecydowanie większe przeżycia i doświadczenie, niż sugerowałby posiadany przez siebie wiek. Ubiera się elegancko, choć dominuje w nim wszelaki czarny kolor. Lewe oko ma na sobie odpowiedni dobrany monokl. Całość dodaje mu stylu, ale z praktycznych funkcji koryguje lekką wadę wzroku. Uwielbia wszelakie kamizelki i jest to nieodzowny element jego codziennego wyglądu. Przynajmniej, kiedy nie wykonuje swoich dodatkowych robót. Cera zaś biaława, zupełnie jakby był odzwyczajony bądź celowo unikał dłuższego przebywania w świetle słonecznym. Wygląd bohaterskiego stroju: Tak jak wielu bohaterów, Yūrei także posiada pewne charakterystyczne elementy na swoim ciele, tworząc unikalny wizerunek jego osoby. Na głowie znajduje się specjalna czarna maska, nadająca mu wygląd jakiegoś członka specyficznej jednostki specjalnej. Istne dzieło sztuki fanatyków technologicznych. Pozwala mu ona na oglądanie otoczenia w różnych trybach jak, chociażby noktowizja. Przybliży sobie obraz i jednocześnie nagra to co widzi o ile ma na to ochotę. Uchroni go przed wszelkimi gazami w trudniejszych sytuacjach, a nawet będzie w stanie odebrać lub nawiązać z kimś połączenia telefoniczne. Na rękach są rękawiczki czarnego koloru, monitorujące stan zdrowia użytkownika. Dane te mogą być wyświetlane na zewnętrznej części bądź wysłane bezpośrednio do hełmu. Gruby nałożony pas pełni doskonałą funkcję zasobnika na dodatkowe gadżety. Znajdzie się w nim granat dymny, świetlny, lina, kajdanki, zestaw pierwszej pomocy i kilka mniejszych narzędzi. Militarne buty wytworzone z myślą o upadku z większych wysokości. Znajdujące się wewnątrz poduszki chronią nogi i znacząco redukują obrażenia. Doskonałe, kiedy chce się uniknąć złapań. Kogo więc całościowo przypomina? Osobę, która wymieszała element wyjściowy z elementami żołnierskiego wyglądu.
Charakter
Mężczyzna o praktycznym podejściu do życia. Posiada ogromną dyscyplinę i siłę woli, niezwykle punktualny a w swoich raportach do przesady szczegółowy. Dominuje u niego profesjonalizm, zarówno w kontaktach z uczniami, jak i swoimi rówieśnikami. Rzadko pozwala sobie na uśmiech, lecz nie jest pozbawiony całkowicie emocji. Dobry żart wywoła zmianę mimiki twarzy, podroczy się jak zajdzie potrzeba, przejmie się, kiedy sytuacja będzie tego wymagała. Zawsze po wejściu do danego pomieszczenia skanuje je niezwykle szczegółowo. Ile osób jest wewnątrz? Co o nich wiem? Jakie znajdują się tutaj obiekty możliwe do wykorzystania w walce? Gdzie znajdują się potencjalne punkty ucieczki? To tylko przykłady jego podejścia. O ironio doskonale radzi sobie z małymi dziećmi, chodź nikt nie jest w stanie — on również — wyjaśnić tego fenomenu. Chętny zaś jest do pomocy i udzielania wskazówek tym, którzy tego potrzebują. Na swoich sojusznikach więc skupi się całkowicie, starając się wraz z nimi rozwiązać pewien problem. Nie jest jednak kimś, kto dobiera czułe słówka bądź owija w bawełnę. Sytuację przedstawia taką, jaką jest. Akceptuje w pełni swoich przełożonych, łańcuch dowodzenia jest mu znany. Zdecydowanie bardziej otwarty i towarzyszki jest w towarzystwie kogokolwiek ze swojego starego oddziału.
Historia
Pochodzący ze zwykłego domu, mogący pochwalić się normalną i szczęśliwą rodziną. Ojciec biznesmen, matka zaś zajmowała się domem i wychowywaniem. Pierwsze problemy jednak z jakimi wszyscy musieli się uporać to moc chłopaka. Początkowo wydawała się zabawa i nieszkodliwa. Jaką krzywdę może wywołać przyciągnięcie do siebie pilota od telewizora albo rolki papieru z szafki w toalecie? Gorzej, jednak kiedy w wyniku upływających lat i czasem nerwów w kuchni zaczęły latać ostre noże, pękać szyby w salonie czy zrzucać domowników ze schodów. Yūrei w żadnym wypadku nigdy nie chciał nikogo skrzywdzić, dlatego te wypadki szczególnie odbijały się na jego charakterze i pewności siebie. Z radosnego dziecka ucichł i zamknął się w sobie. Przestał grać z innymi dziećmi na podwórku a w szkole skupiał się tylko na książkach. Powód? By zmniejszyć szanse, że znowu coś złego się wydarzy. Czy wszystko się ułożyło wraz z upływem lat? Nie do końca. Dostał się do szkoły super bohaterów i tak pod czulszym okiem odpowiedniej wyszkolonej kadry zaczął znowu próbować posługiwać się Quirkiem. O ile rosła w nim kontrola co sam chciał zrobić to te przypadkowe wybuchy nie pozwalały o sobie zapomnieć. Raz rzucił koleżanką na taką wysokość, że połamała sobie nogi przez upadek. Na ulicy zmiażdżył przód auta nakręconego kierowcy, który trąbiąc na pieszych nakazał im szybciej zejść z pasów. Równie zawstydzony się czuł próbując wyciągnąć po raz pierwszy swoją gotówkę z bankomatu, niszcząc urządzenie całkowicie. Nasłuchał się wielu uwag i niestety nie odnalazł nikogo, kto potrafił do niego odpowiednio podejść. Licencję zdobył, chodź część rówieśników nie była z tego faktu zadowolona. Czując się okropnie nie miał zielonego pojęcia co ze sobą zrobić. Bał się brania udziału w akcjach. A jeżeli znowu kogoś skrzywdzi? Równie dobrze społeczeństwo więcej zyska, kiedy jego na ulicach nie będzie. Przesiedział tak rok w swoim rodzinnym domu. O ile matka się cieszyła z jego pobytu, martwiła się o swoją pociechę i doskonale wiedziała, że coś trzeba z tym zrobić. Pomoc przyszła w postaci rekrutującego żołnierza. Otrzymał propozycję pójścia do wojska z zapewnieniem, że znajdą dla niego odpowiednie zastosowanie. Brzmiało tajemniczo i groźnie, zgodził się jednak kiedy otrzymał obietnicę, że nabyta dyscyplina pomoże mu uporać się ze swoimi ograniczeniami. Ile lat więc spędził na służbie? Wiele. Początkowo musiał się przyzwyczaić do nowego trybu życia, stawianych wymogów i obowiązków. Był jednak pod wrażeniem pojawiającej się i rozwijającej braterskiej więzi wśród oddziału. Jak natomiast podeszli do jego mocy przełożeni? Specyficznie. Za dnia spędzał czas sam na pustym polu pozbawionym jakiejkolwiek duszy z rozkazem przeniesienia z punktu a do punktu b wszelakich przedmiotów. Przypadkowe zmiażdżenie czegoś kończyło się w najgorszym wypadku na dostaniu mniej świeżego posiłku i obieraniu ziemniaków na kolejny dzień. Każdy jednak sukces odnotowywano a jego bracia mu gratulowali. Minimalizowana była kara, by unikać blokady psychicznej, zwiększana nagroda za powodzenie. Wychodził więc powoli z tego kokona, w jaki sam się wsadził tak dawno temu. Nie bez powodu zaś przełożeniu tak mocno stawiali na wysokie relacje między nimi. Ktoś liczył, że po treningu to przywiązanie o ile nie da mu kontroli to przynajmniej przekierowuje wszystkie te zapędy i niekontrolowane wybuchy w kierunku wroga. Miał rację? Miał. Dzięki sukcesom na misjach po raz pierwszy szczerze się czuł, jakby znajdował się tam gdzie powinien. Upłynęło jednak sporo czasu nim dopracował wszystkie swoje triki i stał się w praktyce niemalże bezpieczny dla swojego otoczenia. Zaproponowano mu dodatkowy trening przy materiałach wybuchowych. Ekspertów brakowało a on sam w razie niepowodzenia mógł osłonić siebie czy pozostałych od eksplozji. Wielokrotnie uratował kompanów przed śmiercią, samemu zdobywając jednocześnie odpowiednie strategiczne punkty dla operacji pod ostrzałem nieprzyjaciela. Przypadło mu nawet kilka oznaczeń, które przyjął z pełną radością w sercu. Do dzisiaj ma je udekorowane w swoim mieszkaniu wraz ze zdjęciem całej ekipy. Nikt z nich nie życzył mu źle, każdy był dumny z jego osiągnięć i miał w końcu żywe dowody na to, że jednak nie jest porażką i może coś osiągnąć. Po powrocie do domu przemógł się i ruszył na ulice. Szukał zagrożenia kilkanaście dni, lecz kiedy się pojawiło zakończył je prawie tak szybko, jak się rozpoczęło. Rabusie o zwierzęcych wyglądach uziemieni do ziemi mogli jedynie czekać do momentu przyjazdu policji. Oklaski pobliskich obywateli przypieczętowały sprawę. Oddał się nowej sprawie zauważając jednocześnie, jak bardzo wojsko zmieniło jego charakter. Z czasem, kiedy nabył już kolejnych doświadczeń postanowił dać coś od siebie innym. Będąc sam kiedyś w tak nieprzyjemnej sytuacji rozumiał doskonale, jak ciężko może być kolejnemu pokoleniowi. Jemu nauczyciel żaden nie zdołał pomóc, przydałaby się więc taka osoba by mogła prewencyjnie zadziałać. O ile dziwacznie to brzmiało on sam miał szczęście. Ktoś wyciągnął do niego rękę. Niektórzy jednak tego przywileju mogą nie otrzymać i w najgorszym wypadku zmarnować swój potencjał, działając na niekorzyść społeczeństwa. Złożył więc swoje papiery w szkole U.A., zgłaszając się na rolę wychowawcy. Kontakt z uczniami oraz papierkowa robota straszne mu nie były.
Ciekawostki
- Palacz - Zawsze ma przy sobie paczkę papierosów i spala jednego z przyzwyczajenia. Nawyk ten powstał za młodu, kiedy szukał każdej możliwej okazji by się "zrelaksować" podczas narzuconego stresu. - Sommelier - Prawdziwy degustator win i ich znawca. Jest w stanie spokojnie zaproponować dany szczep i gatunek w zależności od pory dnia, podanego dania czy indywidualnych potrzeb danej osoby. - Szkolenie barmańskie - Doskonale zna się na drinkach i jest w stanie je sporządzić bez mrugnięcia okiem. To właśnie on najczęściej swojemu oddziałowi przygotowywał napoje w dniach wolnych. - Kontakty wojskowe - Nadal ma numery do swoich braci oraz przełożonych. Jest z nimi w bardzo dobrych kontaktach i czasem jest w stanie poprosić o jakąś przysługę, obiecując oczywiście odwzajemnienie się.
Indeks 
Temat: Yūrei | Mover 
