Catherine

O POSTACI

Lęki: Powrót do życia na ulicy. Nie jest to znaczący lęk, ponieważ wierzy, że sobie poradzi, ale tej myśli towarzyszy spory dyskomfort. Obawia się też tego, że jako aspirujący bohater nie sprawdzi się i nie uda się jej uratować ludzi, których przysięgła bronić.
Choroby/schorzenia: Brak.
Cechy szczególne: Kocie uszy i ogon, ogółem kotowate cechy jej fizjonomii jak i zachowania.
Uzależnienia: Brak.
Wady: Celowo odcina się od innych, nie radząc sobie z wymaganiami interpersonalnymi jakie nakłada na nią świat. Indywidualistka do bólu. Cięta, wredna, potrafi w walce być bardzo brutalna i nie ma oporów by próbować pozbawić wroga życia. Gdy się zirytuje, jest w stanie rzucić obiektem irytacji(tzn innym uczniem) o ścianę. Ma kłopoty z okazywaniem tych cieplejszych emocji. Nie potrafi do końca zacząć nowego rozdziału, wracając myślami do czasów gdy była bezdomna i ciągle porównując to co ma z tym czego kiedyś nie miała. Przez to okropnie irytuje ją zachowanie ludzi, którzy mieli i mają wszystko - dom, rodzinę, opiekę, brak zmartwień odnośnie następnego posiłku czy przetrwania zimowej nocy - a tego nie doceniają.
Zalety: Bardzo zdecydowana, nie waha się wziąć sprawy w swoje ręce, nie boi się walki ani konsekwencji własnych czynów i zawsze wysoko trzyma głowę. Jest indywidualistką, a przez to bardzo samodzielna z niej osoba. Spełnia obietnice choćby miało ją to sporo kosztować i bierze słabszych czy młodszych w obronę. Często myśli o tych, którzy sami o siebie nie potrafią zadbać a bohaterzy jakoś nie zaprzątają sobie nimi głowy. Choć ma skłonność do używania pięści by rozwiązać problem, potrafi bardzo dogłębnie go przeanalizować i zastanowić się nad odpowiednim sposobem działania - czasem wychodzi z niej myśliciel-filozof. Empatyczna i pomocna, choć na własnych, dość szorstkich zasadach. Jeśli już uda się komuś przebić przez jej mur niechęci do świata,  znajdzie czułą i opiekuńczą istotę, która po prostu nie wie jak okazywać te cechy swojej osobowości światu.
Marzenia: Uważa, że ich nie ma. Bycie bohaterem to pewne zobowiązanie, pomaganie ludziom to cel na przyszłość, ale marzenia..? Coś w stylu pokoju na świecie, brak krzywdy i ludzie szanujący i dbający o siebie nawzajem? To niestety ułuda, a tak... Tak to chciałaby żyć gdzieś spokojnie poza miastem, samowystarczalna i niezależna.
Plany na przyszłość: Bohaterstwo to nie jej rzecz, ale jeśli dzięki temu zarobi trochę grosza i będzie mogła przy okazji pomagać ludziom, z chęcią się tego podejmie. Trochę martwią ją rankingi i plebiscyty herosów. Gardzi takimi rzeczami, a myśl, że by móc cokolwiek zdziałać musi najpierw płaszczyć się przed tłumem by ją polubił, napawa ją obrzydzeniem. Niemniej, chce spróbować, a potem... Potem się zobaczy. Jakaś kawalerka tylko dla niej po zakończeniu szkoły też byłaby miłą opcją...
Najważniejsze osoby: Daiki Hayashi, prawny opiekun i jej adopcyjny ojciec.