She's poison but tasty (w budowie)

Pseudonim: Jun
Wiek: 16 lat (17 skończy w lipcu)
Szkoła: U.A.
Klasa: IIA
Ranga: Drama Queen
Fanklub: Kibicuje tylko sobie

Dar

Toksyczność

Konia z rzędem temu, kto zgadnie, w co zmienia się ciało Junko podczas aktywacji mocy! Nie w ołów, nie w miedź. I chociaż zmiana w złoto (i uznawanie się za ósmy cud świata w dziedzinie jubilerstwa) albo robienie za filtr przeciwsłoneczny brzmi nieźle, nie jest to talentem Junko.
Jaki więc pierwiastek reprezentuje? Bardzo prosty – rtęć. Przyczynę zatrucia właścicieli dawnych luster, substancję spotykaną nieraz w termometrach.
Co przemieniona w rtęć wywołuje? Pierwsze to zatrucie osoby wdychającej skażone powietrze, drugie natomiast to zatrucie przewodu pokarmowego. Oba znane naukowcom już od wielu lat mają określone objawy takie jak duszności czy poparzenia. Generalnie kiedy naskórek dziewczyny jest zmieniony (całkowicie lub częściowo, na przykład tylko ręka) w rtęć, nie stanowi dla niej problemu dziedziczenie wszelkich właściwości tego pierwiastka.


Umiejętności wypracowane:
– przedmioty ścisłe – nie jest to żadnym zdziwieniem. Jej matką była znana pani naukowiec, która prócz przekazania córce smykałki wynajmowała wszelakich dobrych nauczycieli. Jednak to głównie dzięki ciężkiej pracy Junko udało się osiągnąć poziom obecny.
– akrobatyka – gibkie ciało zawsze było czymś chwalonym u Junko. Nic więc dziwnego, że matka zapisała ją na lekcje, gdy ta była jeszcze małym szkrabem. Dziewczyna nieraz startowała w wielu zawodach, mało kiedy jednak udało jej się zdobyć pierwsze miejsce.
– charyzma – spośród wszystkich dzieciaków to ona zwykle błyszczała w towarzystwie. Świetna przyjaciółka, do tego obiekt westchnień. Przez lata wypracowała pewien mechanizm, który pozwalał zadowalać ludzi tak jak chcieli i naginać ich pragnienia do jej własnej woli.
Ograniczenia i słabości:
– Zawsze dziedziczy właściwości związanego z nią pierwiastka. Niestety – tyczy się to również wszelkich jego słabości. W szczelnym opakowaniu nie ma szans pokazać swoich zdolności, nie wspominając o tym, że wystarczy użyć na niej siarki ogrodowej, by ją zneutralizować.
-
-
-
-

Wygląd

Standardowo jak na Japonkę przystało – nie jest szczególnie wysoka. Metr sześćdziesiąt dwa oznacza lekkie wychodzenie poza średnią, nic poza tym. Waży zaledwie pięćdziesiąt kilogramów, więc jest dosyć lekka.
Jej sylwetka przypomina klepsydrę. Ze względu na częste uprawianie akrobatyki dziewczyna wie dobrze, że musi być w dobrej kondycji, więc ogólna szczupłość, jak i płaski brzuch są dla niej musem. Nie przestrzega jednak ściśle diety, jedząc, co chce, więc w rezultacie trochę tłuszczu na pośladkach jej się odkłada. Szczęśliwie dzięki metabolizmowi w pozostałych partiach ciała nie jest to aż tak widoczne.
Jako typowa mieszkanka archipelagu ma cerę oliwkową i dość mały, niemal płaski nosek. Na próżno szukać na jej twarzy piegów – zawsze dba o siebie i nie chodzi na solarium, a w dzień nosi filtr przeciwsłoneczny lub podkład czy krem bb z takowym, co by jak najwięcej uniknąć słońca.
Jej oczy są wyjątkowo innego koloru niż przeciętnej Azjatki – mają połyskującą zielononiebieską barwę. Są również bardziej migdałowego kształtu, prawdopodobnie odziedziczyła je więc po ojcu.
Włosy ma dość ciemne – czekoladowe, gęste, lekko falowane sięgają łopatek. Grzywka dziewczyny zwykle ścięta jest na prosto, jej właścicielka nie lubi szczególnie zmian.

Ubiorem nie wyróżnia się zbytnio podczas zajęć. Mundurek ogranicza ją niemal do granic możliwości, ale dziewczyna mimo wszystko często dodaje coś od siebie. Nieraz i nie dwa robiła sobie piękny kucyk z boku czy zakładała opaskę, by nie zginąć w szarym tłumie.
Jeżeli jednak chodzi o strój na co dzień – to zupełnie inna sprawa. Nie zamierza kryć się ze swoim bogactwem. Nosi elementy światowych, najbardziej popularnych i drogich marek, nie stroniąc nieraz od ekstrawagancji. Zdecydowanie woli odstawione sukienki od ponurych worków-na-cykach aka bluz czy zwyczajnych zakrywających kostki dresów. Po co miałaby je ukrywać? Ciało nie świątynia, którą można spalić. A przynajmniej metaforycznie.
Podsumowując zatem... Kiedy tylko może, próbuje się wyróżnić. Czasami nawet trochę przesadza.

Wygląd stroju bohatera:
Ktoś go w ogóle potrzebuje? Najlepiej jest mieć strój akrobatyczny albo zwykły ciuch, jak komu wygodniej!

Charakter

See, someone said, don't drink her potions
She'll kiss your neck with no emotions

Opisujemy cechy postaci, co lubi, czego nie znosi. Wszystkie istotne informacje na temat charakteru powinny znaleźć się właśnie tutaj.

When she's mean, you know you love it
'Cause she tastes so sweet, don't sugar coat it

Historia

Postać nie miała ciekawego życia? Było nudne jak flaki z olejem? Napisz to. Warto w historii zaznaczyć, co skłoniło bohatera, aby poszedł do liceum U.A. albo Shiketsu. Pragnie zostać bohaterem, bo został zainspirowany przez kogoś? Liczą na szybki zarobek, są idealistami chcącymi poświęcić się dla innych? Czy może wcale nie zamierza łączyć swojej przyszłości z ratowaniem cywilów, tylko rodzice go do tego zmuszają?

Ciekawostki

- ma urodziny 30. lipca
- uwielbia slushie, shake'i, a także wszelkie rzeczy ze Starbucksa
- nie cierpi gorzkich rzeczy
- ogląda za dużo musicali
-