Hans Turya

Potrafi kontrolować szybkość przepływu prądu. Może tym samym znaczącą spowolnić bądź przyśpieszyć żywą istotę wpływając na szybkość przesyłu impulsu elektrycznego.
Nie ogranicza się to jednak tylko do ludzi i zwierząt - potrafi to samo wykonać także na urządzeniach elektrycznych, ładując chociażby szybciej telefon lub wywołując opóźnione zapalenie świateł.

- pięściarz - potrafi porządnie uderzyć a także przeprowadzić walkę na pięści. Jego zawód w końcu bywa... niebezpieczny. Czasem trafi się jakiś ochroniarz i trzeba go powalić. Aczkolwiek jego umiejętności nie są na poziomie zawodowego boksera, prędzej amatora. Acz jak to się powiada, trening czyni mistrza.
- elektryk - w sumie wyszło to samo z siebie. Zainteresowany jako nastolatek zabawą oświetleniem i to jak służba zajmowała się tym na bankietach pogłębił swoją wiedzę na ten temat. Teraz wykorzystuje to w... pracy. Tak, pracy.
- włamywacz - warto ułatwiać sobie życie. Jedną z takich umiejętności stała się zdolność otwierania zamków, sejfów i innych zamkniętych rzeczy.

- krótki zasięg - jego quirk wymaga od niego bezpośredniego kontaktu z celem w ramach aktywacji,
- mała liczebność kaców - system shock może być aktywny jednocześnie tylko na pięciu celach - już przy tej liczbie Hans odczuwa mocny, dekoncentrujący ból głowy uniemożliwiający jakiekolwiek złożone działanie. Z kolei istoty będące celem mocy mężczyzny doznają podobnego bólu, aczkolwiek znacznie słabszego i dopiero jak minie czas trwania quirk. Utrzymuje się on podobną ilość czasu co trwała na nich aktywna moc,
- ograniczenia czasowe - przyśpieszenie bądź spowolnienie potrafi działać nawet dobę acz z bardzo słabym efektem, z kolei najpotężniejsze wzmocnienie/osłabienie trwa około minuty,

Hans to mężczyzna lekko powyżej przeciętnej klasy. Uprawia sport co widać po sylwetce, ma prawie 180 cm wzrostu przy wadze 75 kilo. Czyli wszystko praktycznie w normie.
Jego włosy są długie, swobodnie opadające na ramiona, lekko kręcone i kruczoczarne. Ponadto ma bródkę niektórym przypominającą podkowę - jest to lekki acz bardzo gęsty zarost o takim samym kolorze co włosy. Oczy z kolei mają ciemnobrązowy kolor, przypominający mocną kawę.
Ubiera się elegancko, z klasą. Zawsze i niezależnie od sytuacji musi mieć na sobie przynajmniej koszulę inaczej czuje się jak prostak z ulicy. Szczególnie charakterystyczny jest dla niego kapelusz.

Jak rabować to również z klasą, choć jedyne co się zmienia w porównaniu do jego codziennego odzienia to to, że zakłada kominiarkę i rękawiczki, biało-czarne.

Wychowanie Hansa było stawiane w rodzinie jako wysoki priorytet. Zawsze musiał mieć to co chce co uczyniło z niego rozpuszczoną osobę, odciętą od prawdziwego świata i przyzwyczajoną do luksusu. Nie znosi takich rzeczy jak sprzeciw, kiedy trzeba nie waha się. Jest także punktualny na co bywa niekiedy wyczulony jak spotkanie ma odbyć się o ustalonej godzinie - irytuje się gdy ma czekać lub każe czekać na siebie. Mimo tego jest bardzo dobrze obeznany z kulturą zachowania, szczególnie uprzejmy wobec dam i zasad jedzenia przy stole. Może też dlatego brzydzi go widok kogoś jedzące na ulicy lub w budce ochroniarskiej...
Cechuje go także niepohamowana chęć wydawania pieniędzy, chęć otaczania się luksusami i zbędnymi, drogimi rzeczami.

Hans, syn niemieckiego przemysłowca i japonki. Te dwie osoby poznały się przez interesy, a szczególniej mówiąc ojciec matki Bruisera był partnerem biznesowym. A potem jakoś z tego wyszło, że się zakochali, pobrali i spłodzili dziecko.
Mały Turya był zawsze oczkiem w głowie rodziców. Wszystko brzmi pięknie do tej pory, czyż nie?
Wszystko zaczynało toczyć się ku upadkowi, kiedy Hans miał wybrać się na studia zza granicę. Nowe prawa w europie i nie tylko powoli zmniejszały dochody rodziny Turya, tak samo z eksportowanych dóbr, szczególnie do Japonii. Oczywiście Hans tego nie dostrzegał, on żył w swoim świecie pełnym bankietów, przepychu i wszechobecnego bogactwa. Cały ten obraz pękł kiedy pewnego dnia usłyszał od rodziców pierwszy raz nie. Prosto, zimno stanowczo. Nigdy wcześniej nie miał do czynienia z czymś takim, nie wiedział co czynić i jak dziecko swoje niezrozumienie wyraził we złości, demolując najbliższe meble i raniąc matkę próbującą go powstrzymać. Tego samego dnia wyleciał dosłownie na zbity pysk na bruk przez ojca. Nie wiedząc co czynić zaczął pałętać się po domach "przyjaciół". Miał ich sporo pośród bogatej śmietanki, raz po raz zabierając ze sobą drobne co nieco. Długo tak jednak nie pociągnął, kiedyś musiał wpaść. Na szczęście było już po fakcie gdy dotarła do niego o tym wiadomość. Spalony w poprzednich i następnych mieszkania musiał ostatecznie zacząć żyć w pospólstwie. Przeraziło go to i wstrząsnęło widząc, jak sam to określa, świnie i totalnych prostaków na ulicy. Brudni, śmierdzący tanimi perfumami, bez zasad i uszanowania mijali go na drodze.
I tak powoli toczy się jego czas od blisko 10 lat. Szlachcic pośród świń brudzi się. Jednak te świnie potrafią być pożyteczne - często jedynie za ich dotknięcie swoim boskim dotykiem potrafi zarobić grube zielone przy napadzie.